W erotyce zasnął...

Zygmunt Jan Prusiński W EROTYCE ZASNĄŁ... W erotyce zasnął poeta wydostał się z powierzchni i znikł poniżej głębiej jakby wodorosty go wołały a na szpicu wyschniętej pamięci z ust ptaka kobiety nieistniejącej samoczynnie wabiona okruchami z tamtej jesieni kiedy trzaskały gałęzie zupełnie niepodobne do minionych przypomniałem sobie o umorusanych gawronach może i lepiej że nie wróciłem do tych schodów gdzie nikt na mnie nie czekał choć taki byłem gorący. Odbijam się piłką bez powietrza pnie klną wyrażając aprobatę wyschnięcia - czasem przystanę złapię fragment powietrza rozbudzę tudzież odblask zgniłego wiersza jak jabłko nie zerwane o czasie. Migoce jaskółka tak wspaniale tańczy w locie siadłem cichy jak cmentarz w trawie trochę dalej od domu w którym nikt na mnie nie czeka. 11.1.2014 - Ustka Sobota 21:31 Wiersz z książki „Romantyk z kryształowego sadu”