Idę w świat nocnej miłości

Zygmunt Jan Prusiński IDĘ W ŚWIAT NOCNEJ MIŁOŚCI Izabeli Burek Jakby z obrazu nieznanego malarza wyfrunęła pegazem - poetycka dziewczyna, namalowana ponownie na ścianie. Nie mogę oprzeć się - jakby w liryce przeszła boso w cichej sukience. Motylowe zaskarbienie - jej kibić drga listkami w Kolczastym Lesie. Umiejętnie podchodzi do mnie, włosami zakrywa moją twarz i szuka ust poety by je zwilżyć pocałunkiem. Erotyka z Izabelą to jak wstydliwa magnolia w pierwszym pąku - cisza zsuwa jej sukienkę - odbieram czule, tuląc jej brzuch, łono, uda. - I tak powstaje wiersz, namaszczony kroplą rosy. 29.07.2010 - Ustka Czwartek 10:34 Wiersz z książki "Spacer z aniołami"